1953-1955 - Sint Jorisband, de verkennersband van weleer
Hoofdmenu:
In 1952 is de secretaris van de band Lou Manders. Vanwege een verbouwing stopten de repetities van de band in het St. Hubertusgebouw aan de Benzenraderweg per 1 januari 1953.
Ergens rond deze tijd wordt de Royal Stewart vervangen door een blauwe das met in de driehoek het gemeentewapen van Heerlen (Red: weet iemand waarom?).
Op 27 mei 1953 vraagt de band een vergoeding van 25 gulden voor het spelen tijdens de verkennersbedevaart naar Leenhof. De Aalmoezienier ziet er vanwege de hoge kosten vanaf. Per 15 september 1955 verschijnt het regelement van de St. Jorisband in een handig boekje, in de sectie archief hiervan uiteraard ook een scan.
Bert Drijkoningen treed af per 1 februari 1955 als voorzitter en draagt het voorzitterschap over aan Lou Manders, de secretaris op dat moment. De functie van secretaris wordt vervolgens overgenomen door J. Dings. Lou Manders wordt officieel geïnstalleerd op 11 maart 1955 door commissaris G. Mertens van het district Mijnstreek - Centrum.
Op 8 mei 1955 wordt het 5-jarig bestaan van de band gevierd. Gepaard hieraan een loterij om de ergste financiële nood te lenigen. Inmiddels heeft de band al 800 kilometer marcheren achter de rug. Een krantenartikel van 9 april 1955 vermeld 120 marsen, op 6 mei 1955 vermeldt dezelfde krant dat het de 100ste mars is die dag... de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Ook is het aantal leden toegenomen en de 10 man van 1950 zijn nu uitgegroeid tot 52 leden en aspirant-leden. Penningmeester per 8 april 1955 is A.J. Mertens.
Op 6 mei 1955 wordt in het weekend het eerste lustrum gevierd met als speciale gasten:
de muziekkapel van de politie Heerlen;
de Arnhemband, op dat moment de grootste van het land
en de Sterre der Zee drumband uit Maastricht.
De Maastrichtste gasten verblijven in tenten aan de rand van de stad, de bandleden uit Arnhem verblijven bij gastgezinnen. Die zondag is tevens de 100ste mars van de St. Jorisband. Als herinneringsgeschenk kregen de Arnhemmers een mijnlamp mee en de Maastrichtenaren een herinneringsvaantje (Red: nazoeken of dat er nog is).